Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Βλέπω τις σταγόνες της βροχής



Βλέπω τις σταγόνες της βροχής πάνω στο τζάμι....

Τις μετρώ μία μία , τις ανακατεύω με τις θύμησες ....

Τις κάνω σκαλοπάτια , μονοπάτια μικρά ...ίσα να χωρούν τα βήματά μας...
Όταν σε πήρα αγκαλιά ένιωσα να χάνομαι στα μάτια σου
Καμιά λέξη μου δεν έφτανε για σένα
Έβαλα νεράιδες να φτιάξουν λέξεις που μιλούν για το όνομά σου...
Έβαλα παραμυθάδες να γράψουν για όλα αυτά που δεν μπορώ να πω...
Ρώτησα τα αστέρια αν έχουν δει ωραιότερη εικόνα από εκείνη των ματιών σου...
Κι όταν σε παίρνω αγκαλιά πως γίνεται η ζωή χαμόγελο στα χείλη σου;
Η αγάπη σου...η αγάπη μου θα γίνει φως
Βγαλμένο απ την ψυχή μου παραμύθι...
Κι όσο θα στέκω πλάι σου ...όσα γιατί κι αν χρειαστεί να απαντήσω....θα μαι εκεί!
Ακοίμητος φρουρός , συνοδοιπόρος σου , κάθε φορά που το μικρο σου χέρι θα ψάχνει το δικό μου...
Ελα καρδιά μου....πάμε, πάμε να πούμε στη ζωή πως η αγάπη μας εμπόδια δεν βρίσκει...
Κι αν οι δρόμοι μας πολλές φορές στενεύουν, αν η ζωή μας θέλει δυνατούς. ..
Ξέρει η ψυχή μωρό μου .... η δύναμη για να είναι δυνατή έχει αγαπήσει κάθε αδυναμία της....